Jordanië<3

Daar ben ik weer!
De laatste 3 weken zijn ingegaan en hiermee ook de laatste bucketlist/ to do dingen.

Aan het begin van deze week ging ik daarom na het werk met Martha en Eva voor de tweede keer de ondergrondse tunnels in om hier meer te leren over de geschiedenis van Israël en hier zagen we ook weer erg bijzondere opgravingen van wel 2000 jaar oud.

Woensdag na het werk besloot ik naar Yad Vashem te gaan om mijn vorige bezoek af te maken, ik was namelijk op de helft van het museum gestopt en wou nu de rest vervolgen. De verhalen raken me elke keer weer en in dit bezoek leerde ik meer over de vervolging in het oosten van Europa en Afrika.  Na 2 uur ging ik het museum weer uit en heb nog steeds niet heel het museum gezien, dus in de komende weken ga ik mijn bezoek weer vervolgen.

Ook op het werk hadden we weer een super leuke week de collega's en wij kunnen er nog niet aan wennen dat de laatste weken zijn ingegaan. Maar er komt vervanging namelijk 2 nieuwe studenten vanaf Hoornbeeck Rotterdam! Deze week hebben we met de meiden gebeld en ze komen 26 januari aan, met erg veel zin:)

Donderdag konden we onze tassen alweer pakken voor Jordanië waar Mary, Eva en ik vrijdag ochtend al vroeg vertrokken in een groepstour naar Petra en de wadi rum, zo reden we om half 8 Jeruzalem uit met een groepje van 20 personen.

Na 40 minuten kwamen we bij de grens aan en nadat we allemaal gecontroleerd waren ontmoeten we hier onze Jordaanse buschauffeur Hassan en onze gids Abdullah, er stond ons nog een lange rit te wachten , maar ondertussen maakte we verschillende stops en zo ook bij de berg Nebo waar je een super uitgestrekt uitzicht hebt, zo ver heb ik nog nooit kunnen kijken! 

In dit gebied heeft De Heere aan Mozes het beloofde land laten zien en inderdaad ook Israël konden we zien liggen! (Deuteronium 34)

Uiteindelijk kwamen we om 7 uur aan in Petra waar we verbleven in een moderne bedoeïenen kamp, de temperaturen waren iets kouder als in Israël en we droegen dan ook flink wat kleding en in onze tent hadden we een bed met wel 5 dekens dik erop:)

Na ons gesetteld te hebben in onze tent gingen we naar het eten om vervolgens bedoeïenen thee te drinken in de lounge met muziek, dit waren kussens op de grond wat er alleen al gezellig uit zag en je dan ook erg leuk kon zitten.

De volgende morgen weer vroeg uit de veren want we gingen op naar Petra! Alleen al de wandeling van de ingang naar de stad toe is harstikke mooi en koste ong. 45 minuten, onder de wandeling vertelde Abdullah ons over de geschiedenis en we bleven ons verwonderen over de canyon waar we door heen liepen. 

Abdullah bleef maar zeggen wacht maar tot we straks bij de hoofdingang zijn en hij had niet teveel gezegd wat was het mooi! Kunst, gebouwen en graven uitgehakt en gegraveerd in de rotsen, hoe ze dat ooit al die tijd geleden gedaan hebben heeft nog niemand een antwoord op gevonden en daarom is het ook een verbazingwekkend gezicht. 

'S morgens liepen we met de gids door de stad en ' s middags hadden we vrije tijd om zelf op ontdekking te gaan. Zo besloten Mary, Eva en ik om een wandeling naar een welbekend uitkijkpunt op de treasure, (het meest bekende beeld) te doen, het was een pittige klim maar na 45 minuten waren we boven en de wandeling was het zeker waard!

Rond een uur of 5 verzamelden we weer met de hele groep en een half uur later kwamen we moe maar voldaan aan in het kamp, hier stond weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar en 's avonds genoten we weer van muziek en natuurlijk bedoeïenen thee;) ( gekookt op een fikkien)

De volgende morgen om half 8 weer met ingepakte koffers paraat en hier begonnen we aan de rit naar de Wadi Rum woestijn dit was nog 2 uur rijden vanaf Petra, onder het rijden zette ik de preek van nieuwjaarsdag aan en dit ging over Mozes die in het bijbel gedeelte waarschijnlijk ook in de gebieden van Jordanië was, dit vond ik zo bijzonder om het verhaal voor te stellen terwijl we door het landschap heen reden!

Om 10 uur kwamen we aan bij de wadi rum en hier stonden de jeeps al voor ons klaar, we maakten diverse stops in de woestijn en dronken natuurlijk weer thee in een bedoeïen tent;)

De woestijn was echt prachtig en de foto's kunnen de schoonheid van het gebied niet laten zien, echt waar een adem benemend gebied en ik kan nog niet kiezen wat ik mooier vind Petra of de Wadi Rum, zo ontzettend blij en dankbaar dat ik dit allemaal mee mag maken!

De groep was binnen 3 dagen ook heel hecht geworden en het was dan ook erg gezellig. In de groep was ook 1 verlamde jongen, maar die heeft ondanks dat alles gezien wat wij ook hebben gezien. Juist door die sterke teamspirit! Waar de rolstoel stukken niet kon bereiken maakten mensen een stoeltje van hun handen waar hij kon op gaan zitten en werd zo ook meegedragen naar het punt, met de rolstoel er achter aan, echt een zeldzaam groepje mensen!

Na de jeeptour hadden we een lunch in de woestijn met een geweldig uitzicht en maakten we een groepsfoto voordat we aan ons 4 uur durende rit naar de grens begonnen.

De grens controle van Jordanië naar Israël was iets strenger als andersom en we waren er dan ook niet zomaar door heen.

Eva en ik werden samen bij de paspoort controle geroepen en kregen wat standaard vragen, waarbij we blijkbaar niet naar voldoening hebben geantwoord, want we moesten in de wachtkamer blijven wachten op een extra verhoring.

De vrouw had onze paspoorten ook ingenomen en al met al was het nog al een spannende bedoening. Na een half uur gewacht te hebben werden Eva en ik beide apart ondervraagd, waarschijnlijk omdat we beide Israël al zoveel in en uit waren gereisd, Eva kreeg zelfs de vraag of ze hier soms een liefde had!

Goed, na een uur waren we er dan toch echt door heen, maar wel met aangepaste visums die geldig zijn tot de datum van onze vliegticket in plaats van 3 maanden, omdat het zo lang had geduurd hadden we verwacht dat de bus al weg was en we een taxi terug moesten nemen naar Jeruzalem.

Maar met dat we naar buiten liepen appte Mary die er gelukkig wel door heen was gekomen. Dat de bus al die tijd heeft gewacht de groep had zich hard voor ons gemaakt en hebben blijvend tegen de buschauffeur gezegd dat ze niet zonder ons gingen vertrekken!

Nou dat is toch ongelofelijk om voor mensen die je net kent, nadat je al een hele dag hebt gereisd je je zo inzet! Echt wat een bijzondere lieve mensen waren het allemaal!

Om 9 uur kwamen we aan in Jeruzalem en hier ging de tijd weer een uur terug waardoor we alsnog op een mooie tijd thuis waren waar we weer warm ontvangen werden!  Ondanks alles weer een gezegende reis gehad en avonturen beleeft (leuke en minder leuke) die we nooit meer zullen vergeten!!

Voor nu genieten van de laatste weken, alles doen wat ik nog graag wil doen en dan alweer tijd voor de week van afscheid;( Maar voor dat zal ik jullie vast nog spreken!

Tot snel en een fijne week<3

Liefs Gre on her way!